سه‌شنبه، فروردین ۲۲، ۱۳۸۵
در عهد قديم زماني كه دوران نه چندان خوش دبيرستان را طي مي كرديم دبير رياضيات –كه انصافا هرچه رياضي مي دانم مديون اويم- توصيه اي كرد كه هيچگاه به آن عمل نكردم ولي فوق العاده بود.
گفت: دانش آموز رشته رياضي بايد حتي كنار رختخوابش كاغذ وقلم باشه تا اگه در خواب راه حلي براي مسئله اي يافت، فوراً آنرا بنويسد كه يادش نرود.
امروزه مطالب وايده هاي مفيدي نه در خواب كه در راه- درحين رانندگي- و... به ذهن خطور مي كند اما ننوشتن همانا وفراموشي همانا.
درخصوص وبلاگ نوشتار هم با وجودي كه خيلي براي نوشتن مطالبش فكر ميكنم اما فراموشي مانع از نوشتن مطالب مورد نظرم مي شود وبه اجبار به گذاشتن عكسي آن هم به جهت رفع تكليف بسنده مي شود.
اينكه اين دفعه خود اين مطلب يادم مانده جالب است.
گفت: دانش آموز رشته رياضي بايد حتي كنار رختخوابش كاغذ وقلم باشه تا اگه در خواب راه حلي براي مسئله اي يافت، فوراً آنرا بنويسد كه يادش نرود.
امروزه مطالب وايده هاي مفيدي نه در خواب كه در راه- درحين رانندگي- و... به ذهن خطور مي كند اما ننوشتن همانا وفراموشي همانا.
درخصوص وبلاگ نوشتار هم با وجودي كه خيلي براي نوشتن مطالبش فكر ميكنم اما فراموشي مانع از نوشتن مطالب مورد نظرم مي شود وبه اجبار به گذاشتن عكسي آن هم به جهت رفع تكليف بسنده مي شود.
اينكه اين دفعه خود اين مطلب يادم مانده جالب است.
